Tahbes Synchro antracietgrijs met Albadazoeker – 1948-1950

Op 20 september 1945 richtten Johan Bert Brokmeier en zijn vriend Paul Johannes Steegers in Voorburg hun camerafabriek ‘v.o.f. Tahbes’ op. ‘V.o.f.’ staat voor ‘vennootschap onder firma’ dat is een bedrijfsvorm waarin ten minste 2 personen samenwerken onder één gezamenlijke naam en ‘Tahbes’ is een acroniem voor ‘Technisch en Algemeen Handelsbureau Brokmeier en Steegers’. De fabriek bestond tot 1957 en heeft in die periode in totaal zo’n 30.000 camera’s gefabriceerd.

Het bedrijf begon zijn activiteiten aanvankelijk op het gebied van camerareparatie’s, maar legde zich daarnaast toe op het ontwikkelen en bouwen van fototoestellen. In 1948 verscheen hun eerste camera; de Tahbes Synchro, in 1949 en 1950 volgden de Synchrona en de Populair. Van ieder van deze drie modellen heeft Tahbes zo’n 10.000 exemplaren geproduceerd. De eerste Synchro’s waren vooral bestemd voor de soldaten van de politionele strijdmacht, die werd uitgezonden naar voormalig Nederlands-Indië. De Synchrona was een uitgebreidere versie van de Synchro. Van de verschillende camera’s zijn een tiental variaties in uitvoering en bekleding gefabriceerd. De eerste camera’s werden uitgevoerd met een Albadazoeker. Deze zoeker werd al tijdens WO II ontwikkeld door Generaal Van Albada, die als adviseur werkte voor De Oude Delft. Het nadeel van deze zoeker is dat je er met beide ogen tegelijk doorheen moet kijken. Latere modellen hebben een Newtonzoeker, deze is kwalitatief minder, maar wel eenvoudiger in gebruik. Er zijn tevens (goedkopere) uitvoeringen met een zicht- of raamzoeker. Alle lenzen en zoekers werden gefabriceerd door ‘De Oude Delft’.

De eerste Synchro kwam in 1948 op de markt. Ik heb 3 verschillende uitvoeringen van dit type; een antracietgrijze, een grijsgroene en een silverplated model. Alle deze uitvoeringen zijn uitgerust met een Albadazoeker en hebben geen lens- en bodemsteun. Mijn grijsgroene camera heeft een originele flitser, de beide andere camera’s hebben alleen een flitsaansluiting. De keuze voor de silverplated uitvoering is mogelijk ingegeven door de gedachte dat deze beter bestand zou zijn tegen het warme en vochtige klimaat in Nederlands-Indië.

Op de achterkant van de camera’s is nog een verschil zichtbaar; de silverplated uitvoering heeft een vensteroog voor het aangeven van het fotonummer met een afdichtplaatje, de grijsgroene en zwarte uitvoering hebben daarvoor een schuifsysteem, deze camera’s zijn wat later geproduceerd.