Naast de al beschreven huiselijke toepassing heeft stereoscopie ook een belangrijke functie (gehad) binnen het medisch spectrum. Hierbij wil ik twee aspecten verder toelichten.
Al aan het begin van de 20e eeuw werden stereoscopische beelden gebruikt bij het onderwijs aan medische studenten over de menselijke anatomie. In het jaar 1909 verschenen hiervoor verschillende delen van ‘Stereoscopic Studies of Anatomic’ van Dr. Daniel John Cunningham. In het midden van de 20e eeuw kwam er een nieuwe impuls door het verschijnen van de Viewmaster met een groot aanbod van anatomische afbeeldingen.
Ook nu wordt het stereoscopische principe nog steeds in een digitale uitvoering toegepast. De meest geavanceerde 3D-toepassing hierbij is het gebruik van ‘Virtual Reality’. Onderzoek heeft aangetoond dat studenten die op deze manier les krijgen meer inzicht verwerven in anatomische relaties binnen het menselijk lichaam.
Een andere toepassing is het gebruik van stereoscopische afbeeldingen bij bepaalde oogproblemen, zoals bijvoorbeeld scheelkijken.
Een specifieke toepassing is het gebruik van stereoscopische afbeeldingen bij strabismus (scheelkijken). Dat is het onvermogen om met beide ogen tegelijk op één punt te focussen. Het meest voorkomende probleem hierbij is een afwijkende stand van één van de ogen. De stand van dat afwijkende oog kan dan naar onderen of naar boven gedraaid zijn…